HAZRETİ NUH PEYGAMBER

Nuh Aleyhisselâmla İbrahim Aleyhisselâm Arasındaki Soy Direği Atalar: Nuh Aleyhisselâmın oğlu Sâm; akılda, bilgide, kavrayış ve anlayışta, kalb te­mizliğinde, öteki kardeşlerinden üstün olduğu için, Nuh Aleyhisselâm, onu, yeri­ne Vekil bıraktı ve kendisine, Peygamberlik sırlarını, hikmetin inceliklerini öğretti. Öteki oğullarına da, Sâm´ın emrine boyun eğmelerini vasiyet etti. Peygamberlerden, Velilerden, Sıddîklardan, Salihlerden, Sultanlardan Âmir­lerden, bir çoklarının, onun soyundan gelmesini, Yüce Allâh´dan diledi. [203] Nuh Aleyhisselâmdan sonra, Oğlu Sâm da, Yüce Allah´a ibadet ve taâtla, üze­rine düşen vazifelerle meşgul oldu. (Yâkubî-Tarih c.ı,s.i7) Sâm´ın vefatı yaklaştığı sırada, oğlu Erfahşed´i, yerine bıraktı. [204] Sâm, altı yüz yaşında vefat etti. Şam´dan sonra oğlu Erfahşed, Yüce Allah´a ibâdet ve tâatla meşgul oldu. Erfahşed, vefat edeceği sırada, oğlunu ve ailesini yanında toplayıp Yüce Al­lah´a ibâdete devam etmelerini ve mâsiyetlerden sakınmalarını onlara tavsiye etti. Oğlu Şâlıh´a da, ayrıca: "Vasiyetimi, kabul et. Benden sonra, aile içinde, Yüce Allâha ibâdat ve tâat edici ol!" dedi. Erfahşed, vefat ettiği zaman, dört yüz altmış beş yaşında idi. [205] Erfahşed´den sonra, yerine geçen oğlu Şâlıh[206] Yüce Allâha ibadet ve tâat-la meşgul olup kavmim, mâsiyetlerden nehy etti. Mâsiyet işleyenlerin uğradıkları azaba uğramaktan, onları, sakındırdı. [207]´ Şâlıh vefat edeceği sırada, oğlu Âbir´i, yerine bıraktı. [208] Lanete uğrayan Kabil oğullarının işlerinden uzak durmasını, ona, emr ve ten-bih etti. Şâlıh vefat ettiği zaman, dörtyüz otuz yaşında idi. [209] Şâlıh´dan sonra, oğlu Âbir, kavmini, Yüce Allah´a ibâdet ve tâata davetle meş­gul oldu. Atalarının Dinini değiştiren ve mâsiyetler isleyen Ken´an b.Ham oğullarıyla dü­şüp kalkmaktan Sâm oğullarını sakındırdı. [210] Âbir, vefat edeceği sırada, oğlu Fâlığ´ı, yerine bıraktı. [211]´ Ona: "Ey oğulcuğum! Mel´un Kabil oğulları, Yüce Allah´a isyan olan işleri işlemeyi çoğalttıkları zaman, Şis oğulları, onların yanına uğradılar. Yüce Allah da, onların üzerine, kötü bir azab gönderdi. Sakın ne sen, ne de, ev halkın, Kenan oğulları topluluğunun içine girmeyiniz!" dedi. Âbir, vefat ettiği zaman, üç yüz kırk yaşında idi. [212] âbir´den sonra, yerine oğlu Fâlığ geçti. [213] Fâlığ, kavmini, Yüce Allah´a tâata davet etti. Fâlığ, vefat edeceği sırada, oğlu Ergu´yu, yerine bıraktı. Fâlığ vefat ettiği zaman, iki yüz otuz dokuz yaşında idi. [214] Fâlığ´dan sonra, yerine, oğlu Ergu geçti. Ergu, vefat edeceği zaman, yerine, oğlu Sarug´u, bıraktı. [215] Ergu, Babilde oturan Cebbar (Zorba) Nemrud´un zamanında idi. Ergu, iki yüz yaşında iken vefat etti. [216] Ergu´dan sonra, yerine, oğlu Sarug geçti. [217] Sarug´un devrinde Cebbar ve Zorbalar, çoğalmış, putperestlik yaygın hale gelmişti. Halkın, kimisi puta, kimisi taşa, kimisi ağaca, kimisi suya, kimisi rüzgâra tap­mağa başlamıştı. Sarug, vefat edeceği sırada, oğlu Nahor´u, yerine bıraktı ve ona, Yüce Allah´a oadeti emr etti. Sarug, vefat ettiği zaman, iki yüz otuz yaşında idi. [218] Sarug´dan sonra, oğlu Nahor, Babasının yerine geçti. [219] Nahor´un devrinde, Yüce Allah, yeri dehşetli bir sarsıntı ile sarstı. Bütün putlar, yerlerinden, yere düştü. Fakat, bundan, uyanmadılar. Yere düşen putları, tekrar yerlerine diktiler. O devirde Cebbar ve Zorbalar, Âd b.Avs, b.İrem, b.Sâm, b.Nuh oğulları olup bunların yurdları Hadramevt´in yüksek taraflarile Necran vadileri ne kadar uzan­makta idi. [220] Âd kavmi, Ahkafta, uzun, ince kum tepelerinde oturmakta idiler. Azgınlık ve taşkınlığa başladıkları zaman, Yüce Allah, onlara, kardeşleri´[221] Hûd Aleyhisselâmı, Peygamber olarak gönderdi.